بر روی وابستگی pH کارایی پلیمریزاسیون، همانطور که توسط الکتروفورز ناحیه مویرگی بررسی شده است

راندمان تبدیل 5 سیستم کاتالیست مختلف برای پلیمریزاسیون ژل پلی آکریل آمید به عنوان تابعی از pH محلول ژل در محدوده pH 4.0-10.0 ارزیابی شده است. سیستم پرسولفات-N,N,N’,N’-tetramethylethylene-diamine (TEMED) ترکیب بهینه مونومرها را فقط در محدوده pH 7.0-10.0 می دهد. در مقادیر pH به تدریج اسیدی، تبدیل به طور قابل توجهی کاهش می یابد تا زمانی که در pH 4.0، هیچ ژل شدن رخ نمی دهد. در سیستم ریبوفلاوین-TEMED، رفتار معکوس مشاهده می‌شود: تبدیل‌های خوب در فاصله pH 4.0-7.0 (با پیک در pH 6.2)، و به دنبال آن بدتر شدن تدریجی در مقادیر pH قلیایی تا زمانی که در pH 10.0 هیچ ژل‌سازی رخ نمی‌دهد. به نظر می رسد یک سیستم کاتالیزوری عالی، مجموعه ای است که شامل متیلن بلو، اسید تولوئن-4-سولفینیک و دی فنیل لیودونیوم کلرید است که می تواند 95% تبدیل را در محدوده pH 4.0-8.0 تضمین کند. راندمان پایین تر در pH 9.0 و 10.0 (تا 81٪ تبدیل) به دست می آید، اما ژل شدن هنوز در کل محدوده pH رخ می دهد. دو سیستم دیگر (اسید اسکوربیک، سولفات آهن و پراکسید هیدروژن در یک مورد، و پرسولفات، TEMED و هیدروسولفیت، در مورد دیگر) مورد بررسی قرار گرفته‌اند. اولی فقط در pH 4 (تبدیل 81٪) با افت سریع با افزایش pH (فقط 48٪ در pH 6) کارایی دارد. دومی رفتار معکوس از خود نشان می‌دهد: بازده 70% در pH 4.0، افزایش به 92% تبدیل در pH 6.0.