از آنجایی که حلال‌های با منشاء نفتی در حال حاضر به شدت در سراسر جهان تنظیم می‌شوند، تقاضای فزاینده‌ای برای استفاده از حلال‌های سبزتر، زیست‌پایه و تجدیدپذیر برای استخراج، خالص‌سازی و فرمولاسیون محصولات طبیعی و غذایی وجود دارد. حلال‌های جایگزین ایده‌آل، ترکیبات آلی غیرفرار (VOCs) هستند که قدرت انحلال و نقطه اشتعال بالایی دارند، همراه با سمیت کم و اثرات زیست محیطی کمتری دارند.
آنها باید از منابع تجدیدپذیر با قیمت مناسب تهیه شوند و بازیافت آنها آسان باشد. بر اساس اصول شیمی سبز و مهندسی سبز، روغن‌های گیاهی می‌توانند به یک حلال جایگزین ایده‌آل برای استخراج ترکیبات برای تصفیه، غنی‌سازی یا حتی پاکسازی آلودگی تبدیل شوند. این بررسی مروری بر روغن‌های گیاهی به‌عنوان حلال‌های غنی‌شده با ترکیبات فعال زیستی مختلف از منابع طبیعی، و همچنین رابطه بین قدرت انحلال اجزای زیست فعال غیرقطبی و قطبی با عملکرد اسیدهای چرب و/یا کلاس‌های لیپید در روغن‌های گیاهی ارائه می‌کند. و سایر اجزای جزئی تمرکز بر شبیه‌سازی برهم‌کنش‌های حلال-املاح و بحث در مورد نظریه پارادوکس قطبی، مکانیزمی را پیشنهاد می‌کند که پدیده‌های انحلال اجزای زیست فعال قطبی و غیر قطبی را در روغن‌های گیاهی به عنوان حلال‌های سبز با قطبیت متغیر توضیح می‌دهد.
